Τα κλειστά επαγγέλματα άνοιξαν, και έτσι θα μπορέσουμε και εμείς επιτέλους να αισθανθούμε λίγη από την αίγλη των μεγάλων ευρωπαϊκών και κρατών. Το φαρμακείο της γωνίας θα γίνει πολυκατάστημα φαρμάκων με διεθνή στάμπα. Οι εκπρόσωποι μας στα δικαστήρια θα έχουν κάρτες από μεγάλες νομικές φίρμες με βαρύγδουπα ονόματα, και οι μηχανικοί θα ανήκουν πια σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες .Μαζί με όλους αυτούς τους νεοτερισμούς θα εμφανιστούν και φίρμες ακινήτων, που θα αγοράσουν μαζικά οικοδομές και διαμερίσματα, κυρίως από χρεοκοπημένες κατασκευαστικές η από ιδιοκτήτες που είναι ένα στάδιο πριν την οικονομική τους εξαθλίωση. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, ίσως να εμφανιστούν και εταιρίες που θα αγοράσουν το μεγαλύτερο ποσοστό των στεγαστικών δανείων που έχουν δώσει οι Ελληνικές τράπεζες. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που έγινε στην Αμερική πριν ξεσπάσει η μεγάλη οικονομική κρίση.
Οι εταιρίες που θα αγοράσουν αυτά τα ‘επενδυτικά’ πακέτα δανείων, δεν θα παίξουν το παιχνίδι όπως το έπαιξαν στην Αμερικανική αγορά γιατί πολύ απλά γνωρίζουν ότι οι αγωγές εξώσεων δεν συμφέρουν κανέναν. Έτσι θα λανσάρουν στην Ελληνική αγορά μια νέα κατάσταση’ ιδιοκτησίας’ που πολύ απλά θα είναι μίσθωση εφ όρου ζωής. Οι εταιρίες αυτές θα προτείνουν στον ιδιοκτήτη μια μεγάλη μείωση της μηνιαίας δόσης του στεγαστικού του δανείου, για να μπορεί να αντεπεξέλθει και να μην τον πετάξουν έξω από το σπίτι του, με αντάλλαγμα μετά το τέλος της ζωής του η ιδιοκτησία του σπιτιού του να περάσει στην εταιρία. Έτσι μετά από αρκετά χρόνια το ποσοστό ιδιοκτήτων κατοικιών στην Ελλάδα θα έχει πέσει στο 50% ίσως και πολύ πάρα κάτω.
Απώτερος σκοπός; Ο μέγιστος έλεγχος πάνω στον άνθρωπο, που θα έχει να διαπραγματευτεί ακόμα και το αν θα μένει σε σπίτι, η σε ένα παγκάκι στο δρόμο.
