Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Τι ξεπηδά από οθονίτσα μια σταλιά;

Ή αλλιώς... πώς θα πατάω κάτι που πετάει;

Η τεχνολογία 3D είναι πολύ ωραία, αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι για περιορισμένη χρήση. Έτσι, βέβαια, όπως πάει το όλο θέμα, θα φτάσουμε να έχουμε κινητά με 3 ίντσες οθόνη και βάθος αμέτρητο. Λες και κοιτάμε δηλαδή μέσα σε ένα ποτήρι που επιπλέουν ένα σωρό παγάκια.

Δεν ξέρω πόσο ωραίο και λειτουργικό θα είναι αυτό. Συν του ότι με τη σημερινή τεχνολογία touch το 3D είναι ασύμβατο. Πώς να πατήσεις κάτι που επιπλέει μπροστά σου; Και ας πούμε ότι η τεχνολογία βρίσκεται και έτσι μπορείς να πατήσεις ό,τι επιπλέει. Άντε να το κάνεις αυτό σε μια οθόνη 3 ιντσών, που η μια εφαρμογή μπορεί να είναι κρυμμένη πίσω από μια άλλη . Σαν να βλέπω από τώρα χρήστες κινητών να στριφογυρίζουν τις συσκευές τους για να μπορέσουν να δουν κρυμμένα αντικείμενα στις οθόνες των 3D κινητών τους. Επίσης, έχω κάποιους ενδοιασμούς για το πώς θα μπορεί να αντιλαμβάνεται το βάθος στον πραγματικό κόσμο ένας άνθρωπος που έχει μπερδέψει τον εγκέφαλό του μετά από παρατεταμένη χρήση μιας οθόνης 3D. Μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει σύγχυση και δυσκολία αντίληψης του χώρου μετά από αρκετές ώρες μπροστά από οθόνες 3D. Φανταστείτε το τώρα αυτό σε συνδυασμό με μια γυναικεία παρουσία στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου

Ναι στην τεχνολογία 3D που είναι εντυπωσιακότατη, ειδικά σε μεγάλες οθόνες και όταν παρακολουθείς ταινίες ή παίζεις παιχνίδια. Απλώς όλη η τρέλα, έτσι όπως εξελίσσεται, μου θυμίζει λίγο από τεχνολογική φούσκα. Μέχρι να σκάσει, αν σκάσει, ας ελπίσουμε να μην κουτουλάμε σε κολόνες, να μην παλεύουμε στριφογυρίζοντας τα μελλοντικά κινητά μας και να έχουμε δρόμους με λιγότερα μποτιλιαρίσματα

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Έχω και Internet 4x4. Πάμε μια βόλτα;

Όταν τα τζιπ θα πουληθούν και τα Prada θα ασπρίσουν...

Τα τζιπ θα πουληθούν, γιατί ξαφνικά ο υπάλληλος των 500 ευρώ θα ανακαλύψει ότι δεν ήταν ποτέ για την τσέπη του ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Μετά επίσης από πολλή σκέψη, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι του είναι πρακτικά άχρηστο.

Ποτέ δεν ήξερε σκι, δεν είχε εξοχικό σε εκτός δρόμου περιοχές, αλλά και δεν ανήκε στο κίνημα... "θα πάρω τα βουνά". Μέχρι όμως να το πουλήσει, τα μαύρα Prada του θα ασπρίσουν από τη σκόνη των δρόμων, αναζητώντας δεύτερη δουλειά ή και τρίτη. Έτσι θα μπορέσει να πληρώσει ένα μέρος της δόσης του μήνα για το καταναλωτικό του δάνειο, αλλά και το νέο του smartphone που έχει και σύνδεση στο Internet. Θεωρητικά πάντα, σε κάποια χρόνια θα ξεχρεώσει...

Χωρίς το βάρος των δανείων, θα σταθεί απέναντι στον καθρέφτη. Και τότε θα συνειδητοποιήσει ότι από τη μορφή του λείπει κάτι. Δε θα αναγνωρίσει τον εαυτό του. Η μορφή του, η προσωπικότητά του δε θα υπάρχει χωρίς τα μαύρα Prada και το κλειδί του τζιπ στο χέρι. Θα ανακαλύψει ότι το δάνειο που του πούλησαν πριν χρόνια δεν κάλυψε τις ανάγκες του, γιατί πολύ απλά όλες σχεδόν ήταν πλασματικές. Κάλυψε με φτηνό τρόπο τη γύμνια της ψυχής του.

Νόμιζε ότι το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης είναι το βασικότερο και το χειρότερο που θα βιώσει η Ελλάδα και αυτός μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος σε όλες του τις διαστάσεις αρχίζει όμως να το ανακαλύπτει μόλις τώρα. Τα υλικά παραπετάσματα κατέρρευσαν και ο καθρέφτης τώρα δημιουργεί μια αποκρουστική εικόνα.

Η μονάδα θα καταρρεύσει και η κοινωνία θα οδηγηθεί σε μεγαλύτερες περιπέτειες.

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Θα κερδίσει αυτός που θα μείνει στο τέλος;

Η κρίση του έντυπου Τύπου, η Βιομηχανική Επανάσταση και η Ferrari

Με την αρχή της Βιομηχανικής Επανάστασης και τις νέες γραμμές παραγωγής στα εργοστάσια, ο Ford, ιδιοκτήτης της γνωστής αυτοκινητοβιομηχανίας, οραματίστηκε το περίφημο "ένα αυτοκίνητο για κάθε άνθρωπο".

Έτσι, εκμεταλλευόμενος τις νέες μηχανές, έφτιαξε πιο γρήγορες γραμμές παραγωγής και οργάνωσε διαφορετικά την εταιρεία του, ώστε να αυξήσει την ημερήσια παραγωγή αυτοκινήτων. Το παράδειγμά του το ακολούθησαν όλες οι μεγάλες βιομηχανίες αυτοκινήτων ανά τον κόσμο, με αποτέλεσμα οι πωλήσεις αλλά και οι μετοχές τους να εκτοξευθούν στα ύψη. Μέσα σε όλο αυτόν τον ξέφρενο ρυθμό που είχε επιβάλει η "επανάσταση των μηχανών", ένας μόνο έμοιαζε να είναι εκτός τόπου και χρόνου. Και αυτός δεν ήταν άλλος από τον ιδρυτή της Ferrari.

Έδωσε βάση στην ποιότητα και τη διαφορετικότητα, και αντί να αυξήσει και να αναδιοργανώσει τις γραμμές παραγωγής του, έκανε ακριβώς το αντίθετο. Κόντρα στο κύμα της εποχής, μείωσε την παραγωγή, κάτι που για την εποχή έμοιαζε τρέλα, και με πολλή δουλειά και επίπονα βήματα καταξίωσε μια φίρμα που ήταν και θα είναι για τους λίγους.

Στη νέα "Βιομηχανική Επανάσταση" του Internet κόντρα στα έντυπα και στον περιοδικό Τύπο, σίγουρα θα βρεθεί και μια Ferrari. Ένα έντυπο που ίσως να κάθεται μόνο του στις προθήκες των περιπτέρων. Μόνο του όμως θα τραβά όλη την έντυπη διαφήμιση, και θα επιλέγεται για διαφημιστικές καμπάνιες από εταιρείες που θέλουν να ξεχωρίσουν. Στο πέρασμα των χρόνων, όποιος αντέξει, θα πάρει και αυτή τη θέση στο περίπτερο του μέλλοντος.